Kokkie's Blog

12 jaar na de vorige keer (1998) was er dan eindelijk weer een Centennial Classic TT op het circuit van Assen.
Ouwe knarren op ouwe motorfietsen. Uitgesproken met alle respect, zowel voor de ouwe knarren als voor de ouwe fietsen.

Ivon en ik zijn op zaterdag 18 september samen naar dit evenement toegeweest, gewapend met fototoestellen.
Afgezien van een pittig kort buitje in de middag was het weer heel redelijk (we zijn zelfs behoorlijk ‘eenzijdig belicht’ door een toch nog best warm zonnetje).

Affijn, het was genieten. De geur, het geluid, de gemoedelijke sfeer.
We hebben heel wat foto’s geschoten, waarvan er ook heel wat niet gelukt zijn 😉
Mijn (in meerdere of mindere mate) gelukte exemplaren zijn te zien op http://fotoos.mooiroodisnietlelijk.nl/cctt2010/index.html

Wat mij betreft is dit evenement wederom voor herhaling vatbaar. Niet jaarlijks, maar ook zeker niet pas weer over 12 jaar!

Vrijdagmiddag wezen kijken naar een motor die via Marktplaats werd aangeboden.
De vrijwilliger van het luie.motorfiets.aankooptest.team in mijn regio was vooraf al wezen kijken en rijden. Technisch zit de motor (een Honda CB500 van 1994) goed in elkaar, hij ziet er netjes uit, dus het was aan mij om te kijken of het ook klikte met het apparaat.
En dat deed het 😉
En nu staat hij voor de deur 😉
Zie hier.

Door bezigheden sindsdien heb ik er nog niet op gereden, maar aangezien het zonnetje hier pogingen doet om door te breken bestaat de kans dat ik er vanmiddag nog wel even op stap 😉
En ik heb nog een week vakantie, dus nog lekker de tijd om ermee te gaan rondrijden.

Verder hoorde ik gisteren wat vreemd geluid uit mijn auto komen bij het optrekken. Klonk allemaal wat kucherig. Gisterenmiddag weer bij mijn ouders vandaan gereden met nog altijd een wat verkouden geluid uit het vooronder.
Onderweg kwam ik, kort achter elkaar, 3 auto’s tegen die met pech op de vluchtstrook stonden, en vroeg me af of dat een slecht voorteken was. En ja hoor, dat was het: op de afslag van de A50 naar de A1 werd het kuchje opeens een verschrikkelijke hoest, en ben ik de vluchtstrook maar opgegaan. Even onder de auto gekeken, lag de voorkant van de uitlaat los op straat….
Keurig achter de vangrail gaan staan en de wegenwacht gebeld. Ach, maak je daar ook nog eens gebruik van (is de 2e keer in bijna 20 jaar geloof ik dat ik de wegenwacht nodig heb ;))
De meneer van de wegenwacht heeft er provisorisch een pijpje tussen gezet, zodat ik rustig aan naar huis kon rijden (wat voel je je dan een trut op de snelweg zeg, als je door Jan en Alleman voorbij wordt gereden ;))

Morgen maar eens kijken of we het gerepareerd kunnen krijgen.

Er begint weer wat opbouw te komen in de kale badkamer. Overal verschijnen sleuven, aan- en afvoerleidingen, stroomvoorziening.
Het toilet is juist gesloopt vandaag. Da’s praktisch gezien wat lastig, maar plassen op een emmer ken ik nog wel van het kamperen van vroeger 😉
En als t nodig is heb ik het aanbod van mijn bovenburen liggen om daar toiletbezoek te komen doen 😉

Vandaag ook even bij de badkamertoko geweest om te kijken naar een verlaagd plafond. Het was de bedoeling dat dat er later, ooit wel eens, zou komen. Maar er lopen nu allemaal leidingen over het plafond, en dat is geen gezicht. Dus dat plafonnetje moet er dan ook maar komen. Dan is het maar af. Als we toch bezig zijn 😉

Verder vanavond nog naar een motor wezen kijken, maar dat was niet wat. Dat wordt dus verder zoeken.

Een jaar of 10 geleden heb ik mijn motorrijbewijs gehaald.
Na 3 jaar rijden (eerst fanatiek, daarna steeds minder na een bijna-glijer) ben ik met motorrijden gestopt.
De laatste tijd kriebelde er echter weer wat, en ik heb besloten om maar eens te kijken of het me nog beviel, en of ik het nog kon.
Wel onder begeleiding, dus een motorrijles geboekt bij de rijschool waar veel van mijn motorrijdende collega’s ook les hebben gehad.
Peter (Toples Motoropleidingen) is motorgek (/motoridioot).
Zijn conclusie: je kunt het wel, maar je hebt het gewoon nooit goed geleerd.
En ik denk dat hij gelijk heeft. Hij heeft vandaag in een uurtje zoveel dingen laten zien, voelen, doen waarvan je EIGENLIJK wel weet dat het zo hoort, maar het nooit goed genoeg hebt gedaan.
Een eyeopener was het. En ik voelde de grijns op mijn gezicht weer groter worden… net als vroeger.

En nu moet ik een motor 😉