Kokkie's Blog

Het is wel duidelijk dat mijn vakantie voorbij is: het regent vandaag. Da’s wel even afzien na een week zon, zon en nog eens zon.
Ondanks de regen is het vandaag wel feest, want ik ben jarig 😉
En om dat te vieren ga ik vanavond met Ivon en Marjon……. uit eten 😉 Goh, dat heb ik al tijden niet gedaan, uit eten 😉

Aangezien ik op Schiermonnikoog ergens 1 van mijn ringen ben verloren heb ik besloten me vandaag maar eens bij de juwelier te melden op zoek naar een nieuwe. Dus hup, in de kleren, en op pad!

…als je 5 avonden bij hetzelfde restaurant gaat eten.
Dan krijg je herhaling van gerechten. In dit geval het hoofdgerecht. Aangezien ik al eens met een zeebaars gevochtend had zag ik het niet zo zitten om dat nog eens te doen. Dus ik heb gevraagd naar een ander hoofdgerecht met vis. Komt ie aan met Gamba’s. Nou, dat leek me wel wat 😉
Het voorgerecht van gerookte kwartel met salade en aceto balsamico was ook errug lekker mag ik wel zeggen.
Dus dat was weer een diner om met volle teugen van te genieten.
En nu zit het er min of meer op. Nog 1 nachtje slapen. Morgen om iets voor tienen stop de bus hier voor de deur, en dan ga ik met de boot van half 11 weer naar het vaste land.

Ik heb een geweldige midweek gehad hier, met geweldig weer. Als ik nu naar boven kijk zie ik vrijwel geen sterren. En dat terwijl het tot nu toe elke avond zo helder was dat je meer sterren kon zien dan je je voor mogelijk houdt. Voorbode voor slechter weer, denk ik. En dan realiseer ik me weer wat een mazzel ik gehad heb deze week.

Morgen weer naar huis, naar m’n eigen bedje, en m’n katje.
Morgen weer naar het gewone leven.

Vanmiddag het Bezoekerscentrum bezocht. De vaste tentoonstelling maar weer eens nagelopen, al kende ik die al, en ook de dia-voorstelling was bekend, maar toch nog maar eens bekeken.
De foto-tentoonstelling met oude en nieuwe fotoos van Schier was interessant.
Met een mevrouw van het Centrum nog even nagepraat. Over de blokkendozen die aan de Badweg gaat verschijnen (ik bedoel, hoe lelijk kun je het maken…..), en over het strand van Schiermonnikoog, dat tegenwoordig meer groen is dan “het breedste strand van Europa” zoals het altijd genoemd werd. “Ik vind het niks” zei de mevrouw van het Bezoekerscentrum. En ik kan niet anders dan het met haar eens zijn.

De afgelopen dagen heb ik ook nog wat fotoos gemaakt. Ze zijn te zien op deze pagina.

De vakantie zit er weer bijna op, morgen weer naar huis. Vandaag is zo’n dag van afronden. Nog iets leux kopen voor de buren (zij hebben Boris verzorgd deze week, ik hoop maar dat ie zich een beetje gedragen heeft). Nog een bezoekje aan het Bezoekerscentrum brengen zometeen (gisteren een boekje gekocht met oude fotoos van Schier, en gelezen dat er in het Bezoekerscentrum een tentoonstelling is van oude plaatjes van Schier met daarnaast fotoos van hoe die plekken er nu uit zien). De gehuurde fiets weer inleveren.
Nog een keer een lekker portie bitterballen verorberen, en vanavond nog eens lekker uit eten.
En dan heb ik een donders goeie week achter de rug!
Morgen stort ik mij vanuit de enorme rust op dit eiland weer in het jachtige, drukke vastelandsleven waarin je weer van alles moet.
Maar zover is het nog even niet 😉 Ik ga nog even genieten!

Het 4e diner for one bestond vandaag uit een tartaar van tonijn met wasabis-mayonaise, en een filet van konijn. Tja, het wordt saai, maar het was errug lekkah.

Ik realiseerde me dat morgen de laatste dag is. De dag dat je alweer na moet denken wanneer je weg moet, welke bus/boot je wilt nemen, dat je eigenlijk je tas alweer in moet pakken.
Niet teveel aan denken nog 😉

Vandaag heb ik lekker een eind gewandeld.
Dwars over het eiland, door het bos, door de duinen, langs het strand.
En 2,5 uur later vond ik dat ik wel een lekker portie bitterballen bij Bernstorff verdiend had 😉
Je kunt hier werkelijk hele stukken lopen zonder ook maar een levende ziel tegen te komen. Je hoort alleen de vogels (ergens in de verte een specht die tegen een boom liep te rammen), je ruikt de dennebossen, en overal waar je loopt hoor je in de verte het ruisen van de zee.
Wat is het toch een prachtig, rustig eiland.
Oja, en fazanten. Ik riep nog, in mijn beste Frans: “Bonjour fazannn, zje veu prandre uun fotooo”, maar ze liepen allemaal weg… 😉 (sorry, inside joke, Ivon en Marjon weten wel waar ik het over heb 😉

Op het terras nog een bijzonder gezellig gesprek gehad met een meneer waarvan ik nu na 2 gezellig gesprekken de naam nog altijd niet weet. Met een verschrikkelijk lieve Cocker Spaniel, genaamd Lithou (geen idee of ik het goed schrijf, want het had niets te maken met Lithouwen 😉

Oja, alle drie de boeken van Kluun zijn uitgelezen. Anne-Marie, bedankt dat ik ze mocht lenen!

Vanavond weer lekker dineren, drie keer raden waar 😉 Ik heb nog niet gekeken wat er op het menu stond, dus ik zie het wel strax.

Vanavond wederom gegeten bij Bernstorff. Na gebakken coquilles, gebraden piepkuiken, een brownie, 2 rosee en een port is het nog een beetje vroeg om naar bed te gaan (< 22:00 uur).
Dus ik ga nog ff wat TV kijken, en dan bedwaarts. Welterusten 😉

Vanmorgen na het ontbijt maar eens aanstalten gemaakt om richting strand te gaan voor een potje vliegeren. De opgang bij Noderstraun was afgezet wegens grote graafmachine die in de weg stond (de hele badweg lijkt trouwens wel een bouwput….). Bij de 2e opgang niets dan zompige grond, dus toch maar weer naar de Marlijn gefietst.
Aldaar de Rave (2,02 m spanwijdte) maar eens opgelaten. Rustig windje (ik schat kracht 3), dus kalm vliegeren. Maar goed, je probeert en experimenteert wat, en dan…. opeens…. bzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz-POK: de vliegert nose down het zand in (oftewel een “proefboring” zoals een Amelandse vliegerverkoper het eens noemde).
En daar kon de Rave niet zo goed tegen, en nu heeft hij een gebroken rechterpoot. Zo te voelen gewoon recht afgebroken. Affijn, na de vakantie maar weer ff langs de reparateur.
En nu maar hopen dat er genoeg wind is om de Hawk (1,46 m) nog op te laten.

En dan is het nu tijd om maar weer eens wat te gaan lezen. Op het terras bij Bernstorff, met een lekker drankje erbij 😉

Vorig jaar is Schiermonnikoog verkozen tot mooiste plekje van Nederland.
Dat Schiermonnikoog mooi was wist ik natuurlijk al, vandaar dat ik er maar weer eens een weekje naar toe ben 😉

Zondag 11 maart
Na weken van grijs, grauw, triest en nat weer was het op de eerste dag van mijn vakantie stralend weer. Wat een mazzelaar ben ik toch. Na 3 kwartier in de zon op het bovendek van de boot en een rit met de ouwe blauwe bus van Van Der Werff bij het hotel aangekomen.
Hotel Van Der Werff, het oudste hotel van het eiland, en dat is te zien. En dat moet zo blijven 😉
De vakantie begon pas echt met een roseetje en een portie (huisgemaakte rundvlees)bitterballen bij Bernstorff. Gelijk maar gereserveerd voor het diner die avond, want het voornemen is om ook dit keer weer heel decadent 5 avonden bij Bernstorff te eten.
Na een terrine van zalm, een ossehaas, een dutje en anderhalf Kluun-boek verder (begonnen met “Help ik heb mijn vrouw zwanger gemaakt” en een flink begin gemaakt met “Komt een vrouw bij de dokter”) zit de eerste vakantiedag erop.

Maandag 12 maart
Strakblauwe lucht, zon en zo’n 17 graden. Ontbeten en uitgecheckt bij Van Der Werff. Omdat ik mijn huisje (http://www.aldebakhus.op-schiermonnikoog.nl/) nog niet in kon, en je met een redelijk zware rugzak niet heel mobiel bent, besloten om naar de Marlijn te gaan. Lekker uit de wind, in de zon op het terras. Boek erbij, bakje thee (later nog gevolgd door gruwelijk lekkere gamba’s in olie met veel knoflook, vergezeld van 2 glazen rosee), en lezen maar. En dat resulteerde erin dat ook het 2e Kluun-boek al gelezen is, en ik aan de 3e (“De Weduwnaar”) begonnen ben.
Terwijl ik dit zit te typen verheug ik mij alweer op het diner van vanavond, want er staat in ieder geval Carpaccio op het program.
Oja, ik moet de verhuurder van m’n huisje ook nog even te pakken zien te krijgen, want voor het draadloos netwerk hier heb ik een wachtwoord nodig.

Zow, wachtwoord geregeld. Tevens inmiddels heerlijk gedineerd: carpaccio met rucola, pestodressing en eendeleverkrullen. En een zeebaars die ik zelf nog moest slachten. Was een beetje een slagveld, maar ik heb wel gewonnen 😉
Ook nog 2 rosee gedaan, en als toetje een rode port.
Wel jammer dat het niet wat warmer is, dan kun je nog uuuuuuuuuuuren op het terras zitten…. Nu ben je snel uitgegeten, en dus om half 9 alweer in het huistje.
Mgoe, je kunt niet alles hebben.