Kokkie's Blog

Pfffff, een dikke maand later eindelijk de fotoos van Zweden maar eens online gezet.
Ze staan hier.

Nou ja, bijna dan 😉
Gisterenavond om een uur of 8 waren we terug in Groningen.
Het is raar om weer in de bewoonde wereld te zijn. Veel huizen, veel geluid, en weinig sterren.

Maar: ook weer internet 😉
Ondanks de terugkerende mededeling “geen verbinding met draadloos netwerk” heb ik een blog bijgehouden. Dat volgt hieronder:

Zondag 7 oktober 2007

Gisterenochtend om half 6 met een volgepakte auto vertrokken.
Na de nodige wegwerkzaamheden, gevaarlijke gekkinnen die proberen in te halen terwijl je al naast ze rijdt, langzamere verkeersdeelnemers net waar je lekker bochtjes kunt rijden en natuurlijk de broodnodige rustpauzes zijn we om 4 uur in de middag bij het huisje aangekomen.
We hadden onderweg stinkende mazzel met de boot: we konden er direct oprijden en stonden er nog niet op of de deuren gingen dicht en hij vertrok 😉

De weg naar het huisje zelf is op z’n minst alternatief te noemen: de laatste pakweg 6 km is zand/grindpad. We zitten dus redelijk in the middle of nowhere.
Er staan wel meerdere vakantiehuisjes hier, maar daar is niemand aanwezig.
De enige levende zielen die we, afgezien van de beheerder van het huisje, hebben gezien is een kudde’tje schapen in een weiland tegenover ons huis.

Marjon heeft gisterenavond met kip, groenten, saus en rijst een lekkere maaltijd in elkaar gezet, die er overigens wel in ging ook.

Na een paar potjes Rummikub hebben we het rond een uur of half 11 voor gezien gehouden en zijn lekker naar bed gegaan.

Vanochtend hebben Ivon en ik al naar de Formule 1 gekeken, en daarna hebben we lekker ontbeten met broodjes en eieren met spek.

Tot zover tot nu toe.
Later meer.

Nog meer Zondag 7 oktober 2007

Vandaag wat op verkenning geweest in de omgeving. Boodschappen in Tingsryd, alwaar een supermarkt dagelijks geopend is van 9 tot 20 uur. Ook op zondag dus.
Paar boodschappen gedaan, en vervolgens wat in de omgeving rondgereden.
Geluncht met worstebroodjes uit eigen koekepan.
Paar potjes Rummikub gedaan (en verschrikkelijk ingemaakt).
Vanavond (als we na die worstebroodjes nog trek krijgen 😉 eten we spinazie met aardappels en schnitzels.
De planning is om morgen naar het Elandenpark te gaan.
Waar we zeker elanden zouden moeten zien, zo belooft de folder.
Dus morgen meer.

Maandag 8 oktober 2007

Vandaag een mooie zonnige dag. Weer eens wat anders na het grijs van gisteren.
Vanochtend na het ontbijt vertrokken richting Kosta, naar het Elandenpark.
We zouden in ieder geval het elandenpaar Karl Gustav en Sylvia moeten zien. Maar voor de rest is het maar afwachten of je elanden tegenkomt.
Al bij de eerste aanblik van 4 elanden in een apart weitje verscheen er een grote glimlach op Marjon’s gezicht.
Een klein stukje verder lag een elandenman met enorm gewei rustig te liggen.
Even verderop ontwaarde Ivon een eland in het bos, van hem/haar zagen we eigenlijk alleen de oren 😉 Even later kwam er langs het hek een mannetje aan lopen.

We bleken behoorlijk mazzel te hebben, want even later kwamen we maar liefst een heel gezin tegen. Een vrouwtje dat een hoop te vertellen had, en heel mooi mannetje met enorm gewei, 2 kleine elandjes (die heel schattig op hun knieen gingen zitten om te eten) en nog een mannetje.
Van de 20 elanden die er in het park moeten lopen hebben we er dus maar liefst 8 gezien!

De glimlach is niet meer van Marjon’s gezicht af te krijgen 😉
Verder is ze ook nog goed met varkens 🙂

Na het inslaan van wat souvenirs zijn we ook nog richting de glasfabrieken gereden, maar aangezien het al wat aan de late kant werd, en er in de buurt ook niet echt geschikte eetgelegenheden waren, zijn we weer richting huis gereden en hebben bij een supermarkt in Emmaboda boodschappen gedaan.
Op het moment dat ik dit zit te typen is Marjon bezig een pasta-maaltijd te maken, en dat zal er na zo’n dag prima in gaan.

Dinsdag 9 oktober 2007

Vannacht heeft het gevroren. Met de zon die vanochtend scheen leverde dat mooie plaatjes op bij het meer.
Na het ontbijt zijn we vertrokken voor een dagje “glas”.
Maar eerst hebben we een soort van openluchtmuseumdorpje (Korre) bezocht. Hier was o.a. een oude houtzagerij te vinden, en een wolververij. Verder weinig bedrijvigheid.
Daarna hebben we een rondje glasfabrieken gedaan.
Eerst was Åfors aan de beurt. Eerst even in de shop rondgekeken (mooi spul ;), en daarna konden we voor 20 Zweedse Kronen per persoon de blazerij in. Je kon daar gewoon rondlopen tussen de glasblazers.
Helaas liepen ze daar net tegen hun pauze aan, dus we hebben maar heel even kunnen zien hoe ze een paar schalen maakten. Uiteraard wel wat fotoos gemaakt.

Daarna de knorrende maagjes bevredigd. Ivon at elandengehakt, en Marjon en ik hadden allebei een Enorme schnitzel. Ik heb ’em dan ook niet opgekregen 😉

Bij de fabriek in Johansfors hebben we alleen de shop gezien. Blazen deden ze tot 3 uur, en het was net 10 over 3…..
Laatste fabriek die we hebben bezocht was die van Skruv. Daar hebben we nog wel even in de glasblazerij kunnen kijken. Dit was wel de fabriek waar ze het meest bijzondere glas maakten. Helaas hebben we het handgeblazen glazen Spookje niet in de winkel terugkunnen vinden.

Vanwege de enorme lunch hebben we het avondeten simpel gehouden. Ivon en Marjon hadden een hartig taartje, en ik een broodje met tonijn in olie.
Wat we morgen gaan doen weten we nog niet, de keus zal gaan tussen Växjö en een autokerkhof bij Ryd.

Woensdag 10 oktober 2007

Het is het autokerkhof bij Ryd geworden.
Ergens goed verscholen in een bos staat daar een enorme hoeveelheid schroot.
Er woonde daar een man die eigenlijk turfsteker was. Maar toen daar geen droog brood meer in te verdienen was is hij een handeltje in auto-onderdelen begonnen.
In 1992 is hij naar het bejaardentehuis in Ryd verhuisd. Eigenlijk had hij zijn autohandeltje op moeten ruimen, of een vette boete betalen als hij het niet deed.
Vrienden hebben ervoor gezorgd dat de hele boel kon blijven staan daar.
Hetgeen dus resulteerde in een enorm auto-kerkhof. Helaas kan zoiets blijkbaar niet bestaan zonder dat “men” het moet mollen. Vele auto’s waren echt gesloopt, van het interieur van het huisje en de werkplaats van de autohandelaar was weinig meer over, en van de auto’s was van alles afgesloopt (merktekens, dashboards en andere onderdelen).
Desondanks was het wel heel leuk om te zien, en we hebben dan ook heel veel fotoos gemaakt.

Daarna zijn hebben we in de supermarkt in Tingsryd nog wat inkopen gedaan en hebben een (late) lunch gedaan met hamburgers.
Zojuist (het is nu 7 uur) hebben we nog een kleine wandeling door het steeds donkerder wordende bos gemaakt.
Misschien straks nog een beetje avondeten, en dan zit er alweer een dag Zweden op.

Planning is om morgen naar Ljungby te rijden, een kilometer of 10 onder Ljungby is nog een elandenpark waar “anyone can feed the mooses”.
Marjon glimlacht alweer bij de gedachte daaraan 😉

Donderdag 11 oktober 2007

Anyone can feed the mooses, en zo kwam het dat we het Elinge Elandenpark werden binnengelaten met een bos takken in de hand.
De elanden waren duidelijk gewend aan mensen met takken in hun hand, want ze kwamen direct op ons aflopen.
Dus hebben we diverse elanden gevoerd tot de takken in de hand op waren.
Vervolgens nog wat elanden-souvenirs gekocht, en op weg gegaan richting Ljungby. Daar hebben we Bep (de auto) een welverdiende tankbeurt gegeven, dus die kan weer een paar kilometers vooruit.
Ten noorden van Ljungby ligt nog een elandenpark. Alvorens dit te bezoeken hebben we eerst gelunched, en wat door de Elanden-shop gestruind.
Het elandenpark mag de naam eigenlijk niet dragen, we troffen slechts 1 omheind stuk grond aan waar een stuk of wat elanden rondliepen. Maar er viel verder weinig te beleven, en bovendien begon het nog te regenen ook. Dus daar waren we al snel uitgekeken.
Marjon heeft nog een Elanden-veiligheidshesje gescoord.
Via een slotruine bij Växjö, die helaas gesloten was, en bovendien regende het ook nog steeds, zijn we vervolgens naar huis gereden.

Na een lekkere maaltijd met Zweedse gehaktballetjes, aardappels, worteltjes en saus en de dagelijkse portie Rummikub was het weer bedtijd.
Morgen laatste dag voordat we weer vertrekken.

Vrijdag 12 oktober 2007

Vandaag niet al te veel meer gedaan. Voor de respectievelijke oppassende buren zijn we nogmaals naar Skruv gereden om bij de plaatselijke glasfabriek wat mooi glaswerk te kopen. Ook kon ik het natuurlijk niet laten om voor mezelf wat in te slaan 🙂 (onder andere het spookje!)
Daarna nog wat boodschappen voor de lunch en voor onderweg gedaan.
Verder voornamelijk gelezen, gepuzzeld en tortilla’s met kip en groenten gegeten.
Tevens vanavond het laatste potje Rummikub gedaan. De uitslag is dat ik, met weliswaar 2 overwinningen (Marjon ook 2 en Ivon 3), qua punten de grootste loser ben geworden deze week 😉
En nu is het tijd om er een eind aan te breien. Morgen nog wat schoonmaakwerkzaamheden, en het stroomverbruik afrekenen met de beheerder van het huisje. Auto inpakken, en dan weer richting Nederland.
Dan zit een heerlijke week Zweden er weer op.

Mooi land, en we hadden een heerlijk rustig huisje in wat wij toch wel min of meer beschouwen als the middle of nowhere. Televisie hebben we nauwelijks gekeken (we konden 3 zenders zien hier, allen in het Zweeds, en daardoor is de TV eigenlijk alleen gebruikt tijdens de Formule 1 afgelopen zondag).
Dus veel gezien, fotoos gemaakt, gelezen, spelletjes gedaan, gepuzzeld (soms zijn sudoku’s gewoon niet te doen…).

Morgen weer terug naar Groningen. Daar blijf ik nog een nachtje slapen, en zondag ga ik op m’n gemakkie weer terug naar Enschede. Maandag lekker nog een dagje vrij voordat dinsdag het “gewone” leven weer begint.
‘t Zal wel weer ff afkicken worden….

Hehe, eindelijk, ik heb vakantie.
En de bestemming is Zweden, samen met Ivon en Marjon.
Vanmiddag al naar Groningen gereden. Om de vakantie in te luiden zijn we lekker uit eten geweest bij de Mexicaan. En daarna alvast wat boodschappen gedaan voor onderweg en de eerste dagen in Zweden.
Morgenochtend om 5 uur willen we gaan rijden. T is een aardige rit (volgens de routeplanners een uurtje of 10, maar met rustpauzes e.d. zal het wel iets meer zijn.
En rond 17:30 moeten we bij het huisje zijn om de sleutel in ontvangst te nemen.

En dit is ons huis de komende week.

Ik heb er zin in!
Maar nu naar bed

…als je 5 avonden bij hetzelfde restaurant gaat eten.
Dan krijg je herhaling van gerechten. In dit geval het hoofdgerecht. Aangezien ik al eens met een zeebaars gevochtend had zag ik het niet zo zitten om dat nog eens te doen. Dus ik heb gevraagd naar een ander hoofdgerecht met vis. Komt ie aan met Gamba’s. Nou, dat leek me wel wat 😉
Het voorgerecht van gerookte kwartel met salade en aceto balsamico was ook errug lekker mag ik wel zeggen.
Dus dat was weer een diner om met volle teugen van te genieten.
En nu zit het er min of meer op. Nog 1 nachtje slapen. Morgen om iets voor tienen stop de bus hier voor de deur, en dan ga ik met de boot van half 11 weer naar het vaste land.

Ik heb een geweldige midweek gehad hier, met geweldig weer. Als ik nu naar boven kijk zie ik vrijwel geen sterren. En dat terwijl het tot nu toe elke avond zo helder was dat je meer sterren kon zien dan je je voor mogelijk houdt. Voorbode voor slechter weer, denk ik. En dan realiseer ik me weer wat een mazzel ik gehad heb deze week.

Morgen weer naar huis, naar m’n eigen bedje, en m’n katje.
Morgen weer naar het gewone leven.

Vanmiddag het Bezoekerscentrum bezocht. De vaste tentoonstelling maar weer eens nagelopen, al kende ik die al, en ook de dia-voorstelling was bekend, maar toch nog maar eens bekeken.
De foto-tentoonstelling met oude en nieuwe fotoos van Schier was interessant.
Met een mevrouw van het Centrum nog even nagepraat. Over de blokkendozen die aan de Badweg gaat verschijnen (ik bedoel, hoe lelijk kun je het maken…..), en over het strand van Schiermonnikoog, dat tegenwoordig meer groen is dan “het breedste strand van Europa” zoals het altijd genoemd werd. “Ik vind het niks” zei de mevrouw van het Bezoekerscentrum. En ik kan niet anders dan het met haar eens zijn.

De afgelopen dagen heb ik ook nog wat fotoos gemaakt. Ze zijn te zien op deze pagina.

De vakantie zit er weer bijna op, morgen weer naar huis. Vandaag is zo’n dag van afronden. Nog iets leux kopen voor de buren (zij hebben Boris verzorgd deze week, ik hoop maar dat ie zich een beetje gedragen heeft). Nog een bezoekje aan het Bezoekerscentrum brengen zometeen (gisteren een boekje gekocht met oude fotoos van Schier, en gelezen dat er in het Bezoekerscentrum een tentoonstelling is van oude plaatjes van Schier met daarnaast fotoos van hoe die plekken er nu uit zien). De gehuurde fiets weer inleveren.
Nog een keer een lekker portie bitterballen verorberen, en vanavond nog eens lekker uit eten.
En dan heb ik een donders goeie week achter de rug!
Morgen stort ik mij vanuit de enorme rust op dit eiland weer in het jachtige, drukke vastelandsleven waarin je weer van alles moet.
Maar zover is het nog even niet 😉 Ik ga nog even genieten!

Het 4e diner for one bestond vandaag uit een tartaar van tonijn met wasabis-mayonaise, en een filet van konijn. Tja, het wordt saai, maar het was errug lekkah.

Ik realiseerde me dat morgen de laatste dag is. De dag dat je alweer na moet denken wanneer je weg moet, welke bus/boot je wilt nemen, dat je eigenlijk je tas alweer in moet pakken.
Niet teveel aan denken nog 😉

Vandaag heb ik lekker een eind gewandeld.
Dwars over het eiland, door het bos, door de duinen, langs het strand.
En 2,5 uur later vond ik dat ik wel een lekker portie bitterballen bij Bernstorff verdiend had 😉
Je kunt hier werkelijk hele stukken lopen zonder ook maar een levende ziel tegen te komen. Je hoort alleen de vogels (ergens in de verte een specht die tegen een boom liep te rammen), je ruikt de dennebossen, en overal waar je loopt hoor je in de verte het ruisen van de zee.
Wat is het toch een prachtig, rustig eiland.
Oja, en fazanten. Ik riep nog, in mijn beste Frans: “Bonjour fazannn, zje veu prandre uun fotooo”, maar ze liepen allemaal weg… 😉 (sorry, inside joke, Ivon en Marjon weten wel waar ik het over heb 😉

Op het terras nog een bijzonder gezellig gesprek gehad met een meneer waarvan ik nu na 2 gezellig gesprekken de naam nog altijd niet weet. Met een verschrikkelijk lieve Cocker Spaniel, genaamd Lithou (geen idee of ik het goed schrijf, want het had niets te maken met Lithouwen 😉

Oja, alle drie de boeken van Kluun zijn uitgelezen. Anne-Marie, bedankt dat ik ze mocht lenen!

Vanavond weer lekker dineren, drie keer raden waar 😉 Ik heb nog niet gekeken wat er op het menu stond, dus ik zie het wel strax.

Vanavond wederom gegeten bij Bernstorff. Na gebakken coquilles, gebraden piepkuiken, een brownie, 2 rosee en een port is het nog een beetje vroeg om naar bed te gaan (< 22:00 uur).
Dus ik ga nog ff wat TV kijken, en dan bedwaarts. Welterusten 😉

Vanmorgen na het ontbijt maar eens aanstalten gemaakt om richting strand te gaan voor een potje vliegeren. De opgang bij Noderstraun was afgezet wegens grote graafmachine die in de weg stond (de hele badweg lijkt trouwens wel een bouwput….). Bij de 2e opgang niets dan zompige grond, dus toch maar weer naar de Marlijn gefietst.
Aldaar de Rave (2,02 m spanwijdte) maar eens opgelaten. Rustig windje (ik schat kracht 3), dus kalm vliegeren. Maar goed, je probeert en experimenteert wat, en dan…. opeens…. bzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz-POK: de vliegert nose down het zand in (oftewel een “proefboring” zoals een Amelandse vliegerverkoper het eens noemde).
En daar kon de Rave niet zo goed tegen, en nu heeft hij een gebroken rechterpoot. Zo te voelen gewoon recht afgebroken. Affijn, na de vakantie maar weer ff langs de reparateur.
En nu maar hopen dat er genoeg wind is om de Hawk (1,46 m) nog op te laten.

En dan is het nu tijd om maar weer eens wat te gaan lezen. Op het terras bij Bernstorff, met een lekker drankje erbij 😉